Penso spesso a la vita come un viaggio,
che de le vorte vivo pe la strada
e so che quarsivoja cosa accada
cammino verso er monno der miraggio.
Allora provo a alleggerimme er viso
co na manciata giusta d’ ironia,
che tengo sempre pronta pe la via
co un nun socché d’ amaro ner soriso.
25 giugno 2006
Leone Antenone